W recepcji poletko brokułów, w holu głównym pole ryżowe, w sali konferencyjnej z sufitu zwisają dojrzałe pomidory, gdzie się nie obejrzysz wszędzie jakieś grządki warzyw i ziół, drzewka owocowe i kwiaty. To wszystko wewnątrz biurowca, w którym pracują ludzie, a przy okazji rosną rośliny uprawne (albo odwrotnie). Takie rzeczy tylko w Japonii.
W 2010 roku japońska firma Pasona, zajmująca się rekrutacją pracowników, zasiedliła biurowiec w samym centrum Tokio. Dziewięciopiętrowy budynek został uprzednio zaprojektowany i zaadaptowany, by poza przestrzenią biurową jego znaczną część zajmowały rośliny uprawne. W ten sposób stał się swoistą miejską farmą. Już z zewnątrz wyróżnia się zieloną elewacją i ogrodem na dachu. W niewielkich balkonach posadzono kwitnące krzewy, które ożywiają ściany biurowca, a na dachu drzewka i krzewy owocowe oraz warzywa. I jak to w takich przypadkach bywa, ma to swoje praktyczne przełożenie. Czyli chłodno latem, ciepło zimą , co oznacza oszczędności na ogrzewaniu i klimatyzacji. Także poprawa jakości powietrza, co w tak wielkim mieście nie jest bez znaczenia. Cała zabawa w rolnictwo zaczyna się w środku. Wewnątrz budynku jest prawie 20 000 metrów kw. powierzchni, w tym prawie 4 000 metrów kw. zajmują grządki, poletka porośnięte 200 gatunkami owoców, warzyw, ziół i zbóż. Wszystkie zebrane plony lądują w biurowej stołówce. Tak więc jest to największa i najbardziej bezpośrednia tego rodzaju biurowa inicjatywa – ‘z farmy na stół’ (farm-to- table). Rośliny uprawiane są zarówno tradycyjnie w glebie, jak i przy użyciu najnowszych technologii takich jak hydroponika. Wszystko pod nadzorem specjalistów z dziedziny rolnictwa oraz monitoringu inteligentnego systemu sterowania wilgotności, temperatury, nawadniania i oświetlenia.
Cała koncepcja ma także wymiar edukacyjny. Pracownicy biura biorą czynny udział w funkcjonowaniu biurowej farmy. Mogą uczestniczyć w specjalnych zajęciach, warsztatach doskonaląc swoje umiejętności i wiedzę rolniczą. W wolnej chwili pomiędzy ważnym spotkaniem a kolejnymi pracami za biurkiem, mogą zrelaksować się, odprężyć przy ścinaniu sałaty, czy przycinaniu drzewek cytrynowych. Co nie jest bez znaczenia dla późniejszych wyników w pracy. Sprzyja wydajności, poprawia pracę zespołową, zwiększa odpowiedzialność. (Nie) licząc zdrowia psychicznego i komfortu pracy. Zajęcia tego typu organizowane są także dla ludzi z zewnątrz, aby pokazać możliwości zrównoważonego systemu dystrybucji żywności i innowacyjnej uprawy roślin w mieście. Aby zachęcić i wykształcić nowe pokolenie miejskich rolników.
Japonia jest uzależniona od importu żywności ze względu na ograniczoną ilość gruntów rolnych (tylko 12% ziemi nadaje się do uprawy). Obecnie Japonia importuje ponad 50 milionów ton żywności rocznie, która musi przemierzyć tysiące kilometrów. To kosztuje, także środowisko.
Miejskie farmy to nie chwilowa moda, bardziej potrzeba chwili. Teraz jest czas na wprowadzanie nowych rozwiązań, innowacyjnych projektów, które w przyszłości mogą ‘dać plony’. Pionierskie realizacje (takie jak to) pozwalają na wyciąganie wniosków, eksperymentowanie, zmierzenia się z rzeczywistością. Nie da uniknąć się błędów. W teorii na papierze (czy raczej na ekranie komputera) wszystko wygląda idealnie, ale często dopiero w praktyce wychodzą prawdziwe problemy. Szczególnie, kiedy wszystko musi być pod kontrolą, gdzie w jakiś sposób chce się okiełznać naturę. ‘Na żywo’ można je rozwiązywać i wnosić ulepszenia, unikać w kolejnych założeniach. Miejskie farmy to niedaleka przyszłość, może nie zastąpią tradycyjnego rolnictwa, ale są jego doskonałym uzupełnieniem.
Zobacz galerię:
Do obejrzenia: vimeo.com/70848522
strona projektanta: konodesigns.com/portfolio/Urban-Farm